in another world

They came in big drops yesterday, those rain drops, and splashed on hard to the mother earth. I heard them, through the door across the hall and first saw them through the window. They were beating down hard. The good old Mazha that used to wet my uniforms and books a few year before. It wasn't a new one. For I didn't smell the wet soil around. I was always afraid of that smell. "On hearing that Snakes will come." Achchamma used to say and I used to fear snakes.

I didn't curse the rain, for I had just cursed the hot atmosphere the night before, when the power failed up to rotate my fan. I waited in the parking lot for it to go away.

I wanted to say, Rain Rain Go Away, but couldn't - some how I was loving it raining. It splashed on to my shoes and trousers. Then I sat on my bike moved it to side. I watched the rain sitting on the bike. On that one irresistable moment, I decided to drive on. Rain splashed on my helmet and dress. I could feel the chill deep inside the body. In no time my hands were wet.

"Dooba Dooba Rahta Hu Main" by Silk Route was now playing it on the FM Radio. I enjoyed it as I drove. Both were wet, the singer in her eyes and me in rain.

As I drove into my house car park, I was happy. Those 6 kms of drive I really loved it. To be soaked in the rain. I felt like being on another world. A world very much away from Bangalore with green and clean atmosphere, pure water, trees and rain and lakes. I was there alone in the rain. On the other side I could see people giving me strange looks. I was wet, I had cleaned myself in the nature's mineral water.

Its raining again today. Kalla Karkkidakam. Nanaykkanaayi Kaathirikkuvaanu. Njan Nanayaanum.

-----------------------------------------------------------------------------

വലിയ തുള്ളികള്‍ ആയിട്ടാണ് ഇന്നലെ അവ ആദ്യം പെയ്തതു, തടിച്ചുരുണ്ട മഴത്തുള്ളികള്‍. വാതിലിനപ്പുറത്ത്‌ നിന്നു വന്ന മഴയുടെ ശബ്ദത്തില്‍ നിന്ന് അതിന്റെ ശക്തി എനിക്കു ഊഹിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞു. തകര്‍ത്തു പെയ്യുന്നു. ആ പഴയ കള്ള കര്‍ക്കിടക മഴ. എന്റെ യൂണിഫൊറവും പുസ്തകങളും നനച്ച അതേ പഴയ മഴ. എന്തുകൊണ്ടോ, പുതുമഴയുടെ ഗന്ധം ഇതിനിനുണ്ടായിരുന്നില്ല. ആ മണത്തെ ഞാന്‍ എന്നും ഭയപെട്ടിരുന്നു. “മോനേ, ആ മണം കെട്ടാല്‍ പാം‌ബുകള്‍ വരും, സൂക്ഷിക്കണം”. അച്ചമ്മ എന്നും പറഞ്ഞിരുന്നു.

ആ മഴയെ ഞാന്‍ ശപിച്ചില്ല. മിന്നിഞ്ഞാന്നു ആണല്ലൊ ഞാന്‍ ഈ പൊള്ളുന്ന ചൂടിനെ ശപിച്ചത്. ഒരു കറന്റു പോയ നേരത്തു. അവന്‍ പൊകട്ടെ, ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കാം.

എങ്കിലും അവനോട് പൊകാന്‍ ഞാന്‍ ആവശ്യപെട്ടില്ല. അവന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിച്ചു ഞാന്‍ ആ ‘പാര്‍ക്കിങ് ലോട്ടില്‍’ നിന്നു. അവന്‍ എന്റെ ചെരിപ്പും പാന്റ്സും നനച്ചപ്പൊള്‍ അവനോടു പിണങ്ങി ഞാന്‍ എന്റെ ബൈക്കിന്റെ മുകളിലേക്ക് കയറി. പിന്നീട് നിയന്ത്രികാനാവാത്ത ഒരു ദുര്‍ഭല നിമിഷത്തില്‍ ഞാ‍ന്‍ അവനെ സ്റ്റാര്‍‌ട്ട് ചെയ്തു മഴയെ പുണര്‍ന്നു. മഴ എന്റെ ഹെല്‍മെറ്റിലും ദേഹത്തും പറ്റികയറി പിടിച്ചു. അകത്തു എനിക്കു തണുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, എന്നിട്ടും ഞാന്‍ നിര്‍ത്തിയില്ല.

എഫ് എം റേഡിയോവില്‍ സില്‍ക് റൂട്ടിന്റെ “ഡൂബാ ഡൂബാ രഹ്താ ഹൂ” പാടി കൊണ്ടിരുന്നു. അയാള്‍ നനഞ്ഞിരിക്കുന്നത്രെ, ഞാനും കൂട്ടുണ്ടല്ലൊ എന്ന് ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു.

ആറു km നു ശേഷം എന്റെ വീട്ടില്‍ ഞാ‍ന്‍ നനഞ്ഞൊലിച്ച് കയറി ചെന്നു. ഞാന്‍ അത്‌ഭുതപ്പെട്ടു, ഞാന്‍ മറ്റൊരു ലോകത്തിലോ? സിറ്റിയില്‍ നിന്നും അകന്നു പൂക്കളും, മരങ്ങളും, മഴയും , പച്ചപ്പും ഉള്ള ഒരു ലോകത്തില്‍ - അവിടെ ഞാന്‍ ഒറ്റക്ക് മഴ നനയുകയാണ്. അപ്പുറത്തു നിന്നും ആളുകള്‍ തുറിച്ചു നോക്കുന്നു - അവനു വട്ടായിരിക്കും. ഞാന്‍ നനഞ്ഞ് കുളിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു, പ്രകൃതിയുടെ മിനറല്‍ വാട്ടറില്‍.

ഇന്ന് ഇപ്പോഴും മഴ പെയ്യുന്നുണ്ട്. കള്ള കര്‍ക്കിടകം. നനയ്കുവാനായി കാത്തിരിക്കുവാണ്. നനയാനായി ഞാനും.